امیر عابدزاده:
در تاتنهام اصول حرفه ای را یاد گرفتم
دروازه بان تیم ملی فوتبال ایران با اعلان اینکه دلش برای احمدرضا عابدزاده تنگ شده است، اظهار داشت: با متخصص ایرانی تغذیه جوکوویچ آشنا و با نظر او گیاهخوار شدم.
به گزارش دیجیپا به نقل از مهر، امیر عابدزاده در گفت و گو با برنامه استودیو فوتبال فدراسیون، درباره نقش الگویی خود در فوتبال ایران عنوان کرد: من خودم خیلی انگیزه می گیرم، وقتی می توانم الهام بخش فرد دیگری باشد و وقتی به من در این مورد پیام می دهند، دلگرمی زیاد می گیرم.
وی درباره رفتارش در اردوهای تیم ملی اظهار داشت: من اهتمام می کنم بیرون از زمین فوتبال با همه راحت باشم و با همه بگوبخند داشته باشم. بموقع اما در زمین تمرین جدیت را دارم.
عابدزاده درباره اینکه الگویش در زندگی حرفه ای چه کسی بوده گفت: وقتی الان به سختی های مسیر بر می گردم، متوجه می شوم، تمام آن لذت بوده است. من از مسیرم همیشه لذت برده ام و اگر به موفقیتی رسیده ام، به این علت است که اهتمام می کنم از هر روزم لذت ببرم. هر روز دوست دارم به تجربیاتم استفاده کنم. نمی توانم بگویم که باید سختی کشید و به موفقیت رسید. کسی زورم نکرده که تمرین اضافه کنم ولی این کار را می کنم. در مورد الگو هم پدرم همیشه الگویم بوده است. یکی از دلیلهای اصلی ام برای موفقیت این است که پدرم و خانواده ام را خوشحال کنم. البته اهتمام می کنم از دروازه بان های دیگر و منابع مختلف برای بهتر شدن استفاده کنم. اهتمام می کنم از همه یاد بگیرم. البته اول باید به خودشناسی رسید و بدانیم چه می خواهیم. در مجموع الگوی اصلی ام پدرم بوده و خواهد بود.
او درباره خنده های احمدرضا عابدزاده اظهار داشت: خنده های پدرم از ته قلب و وجودش بود و هنوز آن خنده ها یادم است. هنوز خنده هایش به من انرژی می دهد. داستان های زندگی پدرم و سخت کوشی اش اینقدر از جانب دیگران برایم تعریف شده که دیگر وارد ضمیر ناخودآگاهم شده است. اعتماد به مهارت های خودش را می بی نم در وجود خودم. اینکه مثل رباط بود. او روزی ۴، ۵ ساعت تمرین می کند که راحت نیست. بله این چیزها را از پدرم یاد می گیرم. الان هم در مورد نکات دروازه بانی صحبت می نماییم.
عابدزاده درباره رویا و هدف نهایی اش در فوتبال توضیح داد: همیشه گفته ام دوست دارم در تیم بزرگ باشم. همیشه گفته ام که رئال مادرید. الان در تمام اوقات در حال یادگیری هستم. انسان باید مراحل تکاملی را طی نماید و الان می فهمم مقصدی وجود ندارد و مسیر مهم می باشد. الان من از تک تک بازی هایی که انجام می دهیم و می بریم، لذت می برم. می خواهم این حس را هر روز تکرار کنم تا به مقصدی که می خواهم برسم. شک ندارم خدا به من کمک خواهدنمود.
دروازه بان ملی پوش ایرانی درباره حضورش در فوتبال انگلیس اظهار داشت: من در تاتنهام اصول حرفه ای گری را شناختم. وقتی به گذشته نگاه می کنم، حس می کنم تجربیاتش موجب شد به فوتبال اروپا برگردم. من آن مقطع به سبب نداشتن ویزا و پاسپورت نتوانستم در انگلیس بمانم ولی الان شرایط بازی در انگلیس برقرار است. به نظرم باید هدف مشخص باشد و در راه حتی اگر شکست خوردید هم تسلیم نشوید.
وی درباره اهمیت یادگیری زبان انگلیسی در پیشرفت عنوان کرد: ما سال قبل یک بازیکن ژاپنی داشتیم که خیلی خوب بود ولی نمی توانست خوب صحبت کند. وقتی نمی توانی ارتباط بگیری، کارت سخت می شود. البته کسانی هم هستند که نگذاشته اند خوب صحبت نکردن، موجب عدم پیشرفتشان شود. نمی توان گفت حتما باید باشد ولی اگر زبان انگلیسی را خوب بلد باشی، کارت خیلی آسان تر می شود. من خودم زبان یاد گرفتن را دوست دارم و علاوه بر انگلیسی، پرتغالی هم صحبت می کنم. مثلاً علیرضا جهانبخش هم هلندی را یاد گرفت و انگلیسی را هم بلد بود. به هر حال باید کوشش کرد و همین طور نمی گردد.
عابدزاده درباره حضور بازیکنان ایرانی دیگر در پرتغال اظهار داشت: من و علی علیپور شرایط خوبی در تیم داریم. علی یکی دو هفته ای مصدوم بود که خدا را شکر برگشته و بازی خیلی خوبی هم کرد. وقتی آمد خوب تیم حریف را پِرس کردیم و گل زدیم. من هم شرایط خیلی خوبی دارم. مهدی (طارمی) هم که عالی بوده است و کار را به قول معروف در پورتو گرفته است. شهریار (مغانلو) را مستقیم با او صحبت نکردم ولی با سرمربی آنها که ۲ سال در ماریتیمو بود حرف زده ام. شهریار همان بحث زبان را دارد و در حال یادگیری است. او هم خدا را شکر گل زد و خدا را شکر همه بازیکنان تیم ملی خوب هستند و من واقعاً به آنها افتخار می کنم.
عابدزاده درباره شرایط تیم ملی اظهار داشت: خب نتایج همه چیز را نشان میدهد. ما دو بازی خیلی خوب داشتیم. تیم شرایط خوبی دارد و همه با هم رفیق هستند و همه همدیگر را در یک سطح می بینند؛ چه قدیمی ها و چه جدیدترها. آقای اسکوچیچ انرژی جدیدی را به تیم وارد کرد. دو نتیجه خوب کسب کردیم و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد.
وی درباره تناسب شدت تمرینات با سبک زندگی بود و وی در واکنش به این سال عنوان کرد: خواب، تغذیه و تمرین یک مثلث است که اگر هر کدام شدت بیشتر یا کمتری داشته باشند، تعادل به هم می ریزد و نتیجه مورد نیاز را نمی گیرید. بدین سبب همه اینها باید تعادل داشته باشد. باز برمی گردیم به موضوع خودشناسی. باید هر کسی بدن خودش را بشناسد. هر بدنی شرایط متفاوتی دارد. مثلاً آیا من بعنوان امیر عابدزاده می توانم بعد از تمرین تیمی، تمرین انفرادی کنم یا نه؟ اینها به خودشناسی برمی گردد. مثلاً من عادت به هشت ساعت خواب دارم. اگر به این ساعت خواب نرسیده باشم، خیلی فشار نمی آورم و اهتمام می کنم پس از استراحت کافی با تمرین فردی جبران کنم.
عابدزاده درباره تغذیه با اشاره به اینکه مدتی گیاه خوار بوده است، اضافه کرد: من اهتمام می کنم همه چیز را تجربه کنم. چیزهای جدید یاد بگیرم و به خاطر همین ۸، ۹ ماه گیاه خوار شدم. هم به خاطر عملکردی که بدن دارد و التهاب را پایین می آورد و هم به خاطر پشتیبانی از حیوانات. این کار را کردم. اهتمام می کنم همیشه چیزهای متفاوتی را تجربه کنم. وقتی چیزی را می خواهید، خدا شما را در مسیرش قرار می دهد. من با یک متخصص تغذیه آشنا شدم که متخصص تغذیه «جوکوویچ» است و جالب اینکه ایرانی است. او سفارش هایی به من داشته که در حال انجام آنها هستم و منتظرم ببینم چه می شود. در مجموع باید بین سه موضوعی که در موردش صحبت کردیم، تعادل وجود داشته باشد.
امیر عابدزاده درباره نزدیک ترین دوستش در اردوی تیم ملی و غیب شدن غذاهای روی میز (شیطنت سامان قدوس) پرسیده شد. دروازه بان ماریتیمو با خنده حرف هایش را از سر گرفت و اظهار داشت: الان که گفتید در اردو غذاها یک بار از روی میز غیب می شد، منظورتان این بود که من پرخوری می کنم (با خنده) … ولی خب شما هم می دانید که دوست صمیمی من سامان بوده است. در مجموع اما همه بچه های تیم ملی گل هستند و از همین جا به آنها سلام می کنم.
دروازه بان تیم ملی سپس در واکنش به این پرسش که آخرین کتابی که خوانده چه بوده، بیان کرد: کتابی در مورد ذهنیت مایکل جردن بوده. الان هم کتابی در مورد تجسم کردن (تصویرسازی) می خوانم. کتاب آسانی است و سفارش می کنم بخوانید.
وی در ادامه درباره اهمیت تصویرسازی ذهنی برای بازیکنان پرداخت و اضافه کرد: من خودم بازی با پورتو پنالتی «الکس تلس» را گرفتم. در طول هفته تصویرسازی می کردم. نمی دانم چرا؟ یک جورهایی به من الهام شده بود. تلس هم پیش از اینکه به منچستر برود، پنالتی زن اول تیمش بود. وقتی پنالتی شد، خنده ام گرفت. چون اصلاً هم نبود. داور برای آنها گرفت. خنده ام گرفت و گفتم چه با حال؛ مقرر است پنالتی تلس را بگیرم. البته باید حسی که بعد از موفقیت دارید را تجسم کنید. من این کار را کرده بودم. وقتی در بازی پنالتی شد، با خودم گفتم که این کار را کردم و دیده ام و چیز خاصی نیست. ولی گاهی هم شده که تجسم سازی کرده ام ولی به اندازه کافی قوی نبوده و موفق نشده ام.
عابدزاده درباره اینکه از پدرش خبر دارد یا نه اظهار داشت: من هم دلم برایش تنگ شده است؛ خیلی وقت است که ندیدمش. به امید خدا در اردوی فرودین ماه می نشینیم و یک قهوه می زنیم و گپ می زنیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب