گفت وگو با محمد جمشیدی بهترین پست دو آسیا
كمی دور از بسكتبال با پسر هنرمند تیم ملی ایران
دیجیپا: محمد جمشیدی بسكتبالیستی است كه دستی در هنر دارد. خودش می گوید كه هنرمند نیست اما كارهایش انقدر جذاب است كه سبب شد اینبار او را از بسكتبال دور نماییم و به سمت هنر بكشانیم و از علایقش بشنویم.
به گزارش دیجیپا به نقل از ایسنا، بسكتبال ایران ستاره های زیادی دارد كه در رقابت های مختلف جزو بهترین های قاره كهن قرار گرفته اند. در آخرین رویداد قاره ای محمد جمشیدی بود كه توانست دیگر ستاره بسكتبال كشور باشد كه افتخار قرار گرفتن در بین بهترین های آسیا را بدست بیاورد. ملی پوش بسكتبال ایران كه در كاپ آسیا تورنمنت فوق العاده ای را پشت سر گذاشت و ستاره بود و در نائب قهرمانی تیم ملی نقش زیادی ایفا كرد در گفت و گویی مفصل از اهداف و آرزوهای جدیدش صحبت كرد. جمشیدی در كنار بسكتبال دستی هم به قلم دارد و هنرمند است. هنرمند بسكتبال ایران كه كارهایش جذابیت زیادی دارند و سبب شد در كنار بسكتبال از زندگی هنری او هم جویا شویم. متن كامل صحبت های پسر هنرمند بسكتبال ایران را در ادامه می خوانید.
باور نمی كردم جزو بهترین ها باشم
حس خیلی خوبی داشتم زمانی كه متوجه شدم در میان بهترین های آسیا و اقیانوسیه قرار گرفته ام. سال ها آرزو داشتم كه یك روز بتوانم بهترین بازیكن پستم شوم و در بین برترین ها قرار بگیرم كه این اتفاق در لبنان افتاد. زمانی كه مشخص شد در میان بهترین ها هستم باورم نمی شد اما نتیجه زحمت های خودم و البته تیم را گرفتم. برای حضوری موفق در این تورنمنت چند ماه تمرین كرده بودیم و خود من هم اضافه تمرین می كردم. من هدفی تكی نداشتم كه فقط خودم باشم و كاملا به دنبال موفقیت تیم بودم مثل دیگر بازیكنان كه این اتفاق هم افتاد. واقعا هدف ما قهرمانی در كاپ آسیا بود و می خواستیم استرالیا را هم شكست بدهیم. درباره بهترین پست دو شدن خودم هم معتقدم كه مزد تلاش و زحمت خودم و هم تیمی هایم را گرفتم.
به بهترین شدن فكر نمی كردم
اصلا به این مورد فكر نمی كردم كه جزو بهترین ها باشم. آنقدر فكر و ذكرمان قهرمانی بود كه به چیز دیگر فكر نمی كردم. فكرم تا پس از فینال یك لحظه سمت آن مبحث نبود. فقط دوست داشتم فینال برویم و استرالیا را ببریم. این آرزوی من بود كه جزو بهترین ها باشم اما اصلا به آن فكر نمی كردم. اما تورنمنت خوبی داشتم و تا فینال خوب كار كردم. به نظرم در تمام بازی ها جزو خوب های مسابقه بودم و تا می توانستم به تیم كمك كردم. در بازی فینال خوب نبودم و اصلا حواسم به این اتفاق ها هم نبود. زمانی كه بازی به اتمام رسید به من گفتند كه بمان. آن لحظه فهمیدم در میان بهترین ها هستم و خب باورم نمی شد. حتی اولش با خودم گفتم در فینال بد بودم اما انتخاب شده بودم و خیلی خوشحال شدم.
خودم را با خودم مقایسه می كنم
زندگی بر پایه امید است. هر وقت به هدفی می رسیم خیلی سریع هدف بزرگ تری برای خودمان ترسیم می نماییم. من هم قانع نیستم و هدف بزرگتری دارم. تمام افراد كنار من می دانند كه چقدر تمرین می كنم. بطور قطع بعدا از حضورم در میان بهترین های آسیا كارم سخت تر شده و همه منتظر هستند تا همیشه خوب بازی كنم. انتظار از من بالا رفته و من هم تلاشم را بیشتر كرده ام كه همیشه موثر باشم. این نكته را باید بگویم كه واقعا انتخاب یك نفر از تیم ملی ایران خیلی دشوار می باشد چون همه خوب هستند. جدا از این كه من تلاش كردم دیگر بازیكنان هم تلاش كردند. فاصله زیاد نیست بلكه خیلی كم است. رقابت هم همیشه هست اما من هیچ وقت از كوشیدن دست نكشیدم. خودم را با روز گذشته خودم مقایسه می كنم و زیاد به دیگران فكر نمی كنم.
برای رشد خودم هزینه می كنم
من به دنبال رشد روزانه هستم. برای خودم و پیشرفتم هزینه می كنم. تمرین سخت روزانه دارم. روزانه هشت ساعت تمرین دارم. كاملا تمرین های پرفشار انجام می دهم و تمام تلاشم این است كه كاملا حرفه ای تمرین كنم. تمرین حرفه ای نیاز به سبك زندگی حرفه ای دارد. از هر نظر به زندگی ام توجه می كنم تا هم سلامتی ام حفظ شود و هم پیشرفت كنم.
آرزوهایم پله پله بزرگ شدند
من پله پله بالا آمدم و پله پله هم آرزوهایم بزرگ شد. یك زمانی كه 13، 14 سال سن داشتم به آسمان نگاه می كردم و با خودم می گفتم می گردد به تیم ملی جوانان برسم؟ از ته دل می گفتم و می خواستم به تیم ملی جوانان برسم. پس از آن آرزوهایم هم بزرگ تر شد. دوست داشتم به تیم ملی بزرگسالان برسم و بعد بهترین بازیكن پست خودم باشم. همینطور پله بعدی و بعدی و بعدی. آرزوها همیشه بزرگ می شوند و آدم باید تلاش كند.
اشتباه های بزرگی هم داشته ام
با این حال من هم تصمیم های اشتباهی در زندگی ام داشتم. در زندگی هم مثل بسكتبال كه ورزش اشتباه است، اشتباهاتی داشته ام. حتی اشتباه بزرگی داشتم كه چند وقت درگیرم كرد. دو، سه اشتباه خیلی بزرگ كه اگر نداشتم جایگاهم بهتر بود. مثلا در انتخاب تیم. یك یا دو سال تصمیم نادرستی گرفتم كه واقعا در روند ورزشم تاثیر گذاشت. البته شاید آن زمان بهترین تصمیم بود اما خب اكنون می گویم اشتباه بوده.
بسكتبال ورزش ثروتندی است اما...
خدا را شكر وضعیت مالی خوبی دارم اما درآمد در یك رشته ورزشی مقایسه ای است. مثلا بسكتبال در مقایسه با كشتی ورزش ثروتمندی است اما در مقایسه با فوتبال نه. در مقایسه با دیگر كشورها هم فكر می كنم جز چین شرایط یكسانی با دیگر كشورهای آسیایی داریم. البته با وضعیت كنونی قیمت دلار فكر نمی كنم شرایط یكسان باقی مانده باشد. اما خب این را هم بدانیم كه بسكتبال ورزش بسیار سختی است.
بسكتبال نباشد، هنر
اگر یك روز اجازه نداشته باشم كه بسكتبال بازی كنم یك هفته گریه می كنم. بدون بسكتبال زندگی دشوار می باشد. من حتی حاضرم بدون درآمد هم بسكتبال را ادامه می دهم. مثل بیماری در وجود من است. با این رشته بزرگ شدم و باید بگویم كه برایم مقدس است. بسكتبال زندگی من را عوض كرده و برای من احترام زیادی دارد. اما اگر نتوانم اصلا بازی كنم به سمت هنر می روم. من اهل سرمایه گذاری نیستم و بیشتر ارزش پولم را حفظ می كنم. برای همین هم درآمدم كلا از بسكتبال است.
كالیگرافی علاقه من در هنر است
اینكه می گویید هنرمند خب اینطور نیست. واقعا هدفمند نیستم اما یك كارایی می كنم. اول بسكتبالیست بودم و بعد فهمیدم هنر هم بلدم و علاقه دارم. من چشم باز كردم بسكتبال را دیدم اما آشنایی ام با هنر به دوران راهنمایی بازمی گردد. دوران راهنمایی بود كه با دوستی به نام سید مهدی رضوی روی یك نیمكت بودیم كه خط كار می كرد و خط بسیار خوبی داشت. معلم هنر تكلیف می داد از نوشتن او لذت می بردم. پس از روی دست او می نوشتم. انقدر مغرور بودم از او نمی خواستم به من آموزش بدهد و فقط از روی دستش تقلید می كردم. وقتی وارد ورزش حرفه ای شدم و آمدم تهران این ماجرا به اتمام رسید. یك روز اتفاقی در خانه یكی از دوستان بودیم كه وسایل خطاطی داشت و من هم گفتم قبل می نوشتم. وقتی نوشتم دوستم گفت خیلی خوب است و تشویقم كرد و برای من وسیله خرید كه دوباره كم كم شروع كردم. كلاس هم نرفتم و خودم یاد گرفتم. به كالیگرافی (نقاشی خط) علاقه بیشتری دارم و در این قسمت فعالیت می كنم. به موسیقی هم علاقه دارم. چهار سال پیش سنتور زدم اما درگیر مسابقه شدم و رها گردید. به تازگی با یكی از اساتید صحبت كردم تا تحت آموزش قرار بگیرم.
خطاطی محمد جمشیدی را در ویدئو زیر می بینید:
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی كند.
فایل آن را از اینجا دانلود كنید: video/mp4
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب